نوزاد معلول به جه مراقبتهایی نیاز دارد

پرستار نوزاد معلول

کودکان و نوزادان معلول به واسطه ی ضف فیزیکی و مشکل در رشد طبیعی نیازمند مراقبتهای ویژه هستند و علاوه بر این نیاز به عوامل نشاط آور و پرانگیزه هستند. مساله مهم در مراقبت از کودکان معلول، استعدادیابی و پرورش توانمندی های این کودکان در امور گوناگون است. بسیاری از افراد موفق و نامدار جامعه، کسانی بوده اند که با داشتن شرایط بد جسمانی به درجات بالای علمی، فرهنگی ورزشی، خبری و ... رسیده اند و تنها رفیق موفقیت آنها، داشتن انگیزه ی قوی و کشف استعدادهای آنها از زمان کودکی بوده است.

پرستاری و نگهداری کودک معلول نیازمند رسیدگی های خاصی است که تا حدودی از توان والدین خارج است و حضور یک پرستار صبور و با حوصله و شاد می تواند کمک شایانی به رشد و شکوفایی قابلیتهای نهانی این کودکان کند.

 

 

نگهداری از کودک معلول چگونه باید باشد.

طبیعی است که مراقبت از کودکان معلول با سایر کودکان متفاوت است و این کودکان شرایط خاصی دارند که نگهداری و پرستاری از آنها پیچیده تر و بطور معمول سخت تر است.

روال عادی زندگی که شامل تغذیه و خوردن و خوابیدن، بهداشت و سرگرمی هاست در این کودکان با کودکان دیگر تفاوت های اساسی دارد. و به همین دلیل انتخاب پرستار کودک معلول، نیازمند دقت خاص و انتخاب پرستار متفاوت است. پرستاری که تا حدودی دوره های آموزشی مرتبط با این کودکان را گذرانده باشد و تا حدودی کودکیاری و روانشناسی بداند.

در صورتیکه فرزند معلول و تک فرزند نباشد، مراقبت و توجه والدین به این کودک می تواند بقیه فرزندان را دچار مشکل کند و این حس که توجه والدین نسبت به آنها کمرنگ شده، بوجود آید. در اینجا معمولاً والدین از یک پرستار کمک می گیرند تا این معضل نیز مرتفع گردد.

برخی کودکان بطور مادرزاد دچار مشکل هستند و نیازمند پرستار از بدو تولد هستند و برخی نیز بعد از حوادثی مانند تصادف دچار معلولیت می شوند. آگاهی کودک از مشکل، سبب می شود که او از ناتوانی خود رنج برده و عزت نفس خود را از دست بدهد، خصوصاً برای کودکانی که از ابتدا دچار مشکل نبوده اند. کودک معلول، دچار اضطراب و نگرانی، افسردگی و انزوا، خود کم بینی، پرخاشگری، تندخویی و زودرنجی می شود.

مراقبت و تربیت عزت نفس کودکان معلول یکی از وظایف مهم پرستار است. پرستار باید بتواند با دانش خود، نوع رفتار و شیوه بیان، عزت نفس از دست رفته کودک را به او برگرداند.

شناخت استعدادهای کودک و کمک گرفتن از توانایی های محدود او در انجام امورات شخصی، ارزش گذاری به دیگر جنبه های وجودی کودک، نیرویی بزرگ برای تقویت عزت نفس و رشد فکری و بهبود حال روحی اوست.

بعضی کودکان دچار معلولیت های ذهنی هستند، در این کودکان مشکلات روحی و روانی ناشی از ناتوانی جسمی و ذهنی کمتر است اما توان یادگیری آنها کمتر است. یک پرستار با حوصله و آگاه با آرامش باید شرایط یادگیری را برای این کودک آماده کند و هم چنین به کشف قابلیتهای درونی این کودک پی ببرد. (استیون هاوکینز نابغه ی فیزیک قرن حاضر، کسی بود که معلولیت جسمانی شدید داشت و قادر به تکلم و تحرک نبود.)

یک پرستار خوب می داند که امکان برخی آموزش ها و درمان ها در فضای منزل برای کودک معلول نمی باشد به همین دلیل با ارتباط با مراکز خاص ارائه خدمات بهداشتی و درمانی مانند گفتار درمانی و رفتار درمانی به کودک کمک می کند. هم چنین برای آموزش نیز از مؤسساتی می توانند خدمات بهتری را ارائه دهند کمک می گیرد.

در مورد آموزشهای اولیه بیشتر بدانیم..

انواع دلایل ناتوانی جسمی عبارتند از:

1. شرایط مادرزادی مانند اسپنیابیفیدا یا فلج مغزی
2. اختلالات ژنتیک مانند دیستروفی عضلانی و فیبروز کیستیک
3. معلولیت به دلیل آسیب های مغزی، آسیب های ستون فقرات

پرستار کودک در مواجهه با معلولیت جسمی کودک، معمولاً یک برنامه منظم و دقیق در مراقبت از کودک داشته باشد و حتی ممکن است چیدمان خانه را به خاطر سهولت رفت و آمد کودک تغییر دهد.

باید بدانیم شاید معلولیت، چالش های جدیدی را برای یک کودک بوجود می آورد اما کودک باید از شادی و خوشی انگیزه سرشار باشد.