نکات مهم برای پرستاری نوزاد در منزل:
پرستاری در هر بازه ای از سن، از جایگاه اهمیتی بالایی برخوردار است ولی در دو گروه نسبت به سایر گروه ها مهم تر است. یکی گروه سالمندان و دیگری گروه کودکان. در هر دو گروه، پرستاری نیازمند دقت و حوصله و بردباری است. در گروه کودکان نیازمند پرستاری آشنا به مهارت های کودکیاری و برقراری ارتباط با کودک هستیم و در گروه سالمندان نیز پرستار نیاز به آموزش و مراقبت های خاص این سنین دارد.
در این مقاله ما به نکات قابل توجه برای پرستاری از نوزاد در منزل می پردازیم:
- ایجاد رابطه مناسب و صمیمی پرستار کودک با کودک: ابتدا لازم است پرستار کودک با والدین ارتباط درستی برقرار کند و سپس به برقراری ارتباط عاطفی با کودک بکوشد. علاقه و دلبستگی پرستار به کودک موجبات رشد و آرامش کودک در محیط خانه و محکم تر شدن ریشه های ارتباطی بین این دو نفر می شود.
در منزل هیچ کس حضور ندارد و پرستار تا بدانجا باید مورد اعتماد باشد که بدانیم کودک را مورد آزار و اذیت قرار نمی دهد و موجب آسیب روحی به کودک نمی شود- وسائل تیز و برنده و اسباب بازی های نامناسب را از اطراف کودک دور کند، از تماشای تلویزیون بیش از حد نیاز و بازی با موبایل فراتر از حد متعارف، جلوگیری کند.
تلاش کند تا اعتماد اولیه کودک را نسبت به خود بدست آورد. پرستار کودک باید تا حدودی آشنا به تکنیک های درمانی سرپایی و وسائل پزشکی باشد. به همین دلیل خوب است که پرستار قبل از پیش آمدن کارهای درمانی، کودک را تا حدودی با وسائل پزشکی آشنا کند.
بطور مثال می تواند گوشی پزشکی را بطور آزمایشی روی کودک امتحان کند و یا در دست کودک قرار دهد تا ترس از این وسیله در کودک پیش نیاید، هم چنین برای آرامش کودک می تواند از مهارت تنفس عمیق استفاده کند.
پرستار باید قبل از شروع فرآیند درمان، بهتر را به زبان ساده و با خلاقیت و روحیه طنز گونه خود و یا در قالب بازی به کودک نشان دهد. که علاوه بر کاهش اضطراب کودک، به شکل گیری رابطه صمیمی تر بین پرستار کودک نیز کمک خواهد شد.
- ایجاد یک محیط آرام برای کودک
محیط منزل به تنهایی مکانی آرام و آشنا برای کودک است. پرستار می تواند این محیط را گرم و جذاب کند. اتاق کودک را با کاغذهای رنگی تزیین کند و اساب بازی و عروسک های رنگی و مورد علاقه ی کودک را در کنار تخت او قرار دهد. سقف اتاقش را با ماه و ستاره تزیین کند و فضای شب و خواب را نیز اینگونه فراهم کند.
- نشستن در کنار کودک
ایستادن پرستار در کنار کودک و صبحت کردن با او، برای کودک کمی نگران کننده است. خصوصا اگر کودک بیمار باشد بهتر است پرستار برای صحبت کردن و انجام کارهای درمانی، کنار کودک بنشیند و در صورت امکان در آغوش بگیرد و روی پای خود بنشاند و با او صحبت کند.
- کمک گرفتن از کودک
کودکان روحیه تعامل و کمک را به طور ذاتی دوست دارند. پرستار کودک می تواند به مرور زمان از کودکان در قصه گویی و بازی ها و حتی انجام بعضی از کارها از آنها کمک بگیرند. حس همکاری و عشق را در آنها تقویت کنند.
5- تفریح و بازی کردن با کودکان
کودک از بدو تولد، شروع به حرکت انگشتان دست و تماشای آنها می کند و این جزو اولین بازیهای کودک است. یک مراقب براساس تجربه ای که دارد باید با تشخیص بازیهای مناسب باید به رشد و تقویت مهارتهای کودک کمک کند. کودک نیاز به کسی دارد که مدام با او بازی کند و خستگی ناپذیر باشد.
- تقویت مهارتهای ارتباطی کودک
مراقب می تواند به تقویت مهارت های بیانی کودک کمک کند و از کودک به بیان قصه، کمک بگیرد و به تصحیح مداوم غلط های گفتاری کودک بپردازد چرا که علاقه به حرف زدن را از کودک سلب می کند.
7. ایجاد محیط فیزیکی متناسب با آرامش و امنیت کودک
کودک علاقمند به توپ و اسباب بازیهای رنگی است و پرستار باید همواره همراه کودک باشد و از رفتن او به مکان های خطرناک و دست زدن به وسائل حساس، جلوگیری کند، بکوشد تا ارتباط با محیط پیرامون را به کودک بیاموزد از دعوا و برخورد جلوی کودک اجتناب کند، تا بتواند امنیت را در کودک تقویت کند.
علاوه بر این والدین باید انتخاب پرستار تمام وقت خود را بکار برند چرا که تعویض پرستار به روحیه و احساس کودک آسیب می رساند.