آموزش های اولیه مادری که صاحب نوزاد شده

 

 

مادران پس از تولد نوزاد و نیاز به آموزش های خاصی دارند. آموزش روش صحیح شیردهی و آغوش گرفتن فرزند برای تکمیل فرآیند شیردهی، رعایت اصول بهداشتی و تعویض کودک، چگونگی عوض کردن لباس کودک، مهارت های اولیه ای است که باید مادران بیاموزند.

 

 

یکی از آموزش های اساسی پس از شیرخوردن، نحوه بغل کردن کودک و بر پشت او زدن است چرا که نوزاد به دلیل آن که معده اش کاملا شکل نگرفته است، عملیات هضم شیر را به خوبی انجام نمی دهد و رودها فعالیت کافی را ندارند، آموزش درست مادر که با نوزاد در زمان خواب و بیداری، عکس العمل مناسب را انجام دهد، لازم است.

شناسایی صداهای نوزاد هم یک نیاز برای مادر مهربان است.

برقراری ارتباط کلامی و آشنایی به اصوات کودک کمک زیادی به درک رضایت و یا مشکلات می کند. آموزش زبان بی زبانی نوزادان سرشار از ناگفته های نهان است. زبان نوزادان بیانگر احساسات آنهاست که گاهی خشم و اضطراب و گاه خوشحالی و لذت را می رساند.

نوزاد از زمانی که به دنیا می آید، حتی از روزهای نخستین تولد، در مقابل صدای مادر و پدر و کنش های صورت آنها عکس العمل نشان می دهد. و در 2 ماهگی برای ابراز احساسات، با صداهای نامفهوم عمل می کند و منتظر واکنش اطرافیان است.

نوزاد از بدو تولد، بدنبال برقراری ارتباط با مادر و پدر است و اولین مرحله ارتباطی، تولید اصوات نامفهوم، گریه و خنده است. با گریه گرسنگی و دردها را بیان می کند و آگاهی مادر از این کلام، کمک زیادی در رفع نیازهای کودک می کند.

یک نوزاد دو ماهه صداهای خاصی دارد و رضایتش از شرایط را با صداهایی مثل ببل یا بغ بغ نشان می دهد. در این مواقع، معمولاً والدین در برابر این صداها واکنش نشان می دهد و این را به نوزاد خود می آموزند که چطور باید به مرور ارتباط کلامی دو طرفه را برقرار کنند. آموزش برقراری ارتباط چشمی و کلامی همزمان به نوزاد بسیار مؤثر است.

در سه ماهگی باید پاسخ دادن را به نوزاد آموخت. بعنوان مثال اگر مادری سؤالی را از کودک می پرسد، منتظر واکنش کودک بماند و بعد بدنبال جمله و پرسش بعدی برود. شاید نوزاد متوجه کلام شما نشود اما شما پاسخ دادن را به کودک می آموزید.

وقتی نوزاد سه ماهه می شود، می توان تمرکز کردن برارتباط چشمی را به نوزاد آموخت والدین می توانند با استفاده از اسباب بازی های جذاب، رنگهای مهیج، با کودکان صحبت کنند و منتظر واکنش کودکان باشند.

این اتفاق کمک می کند تا نوزاد ارتباط بین اشیا و کلام برقرار کند و آموزش این مهارت یکی از اصول اولیه ارتباط است. نکات آموزشی در شش ماه بدو تولد نوزاد، بسیار مهم است.

صحبت کردن درباره موضوعی که نوزاد به آن توجه دارد، راهکار خوبی برای بالا بردن توانایی گفتار نوزاد و برقراری ارتباط است. آموزش این مهارت جزو نیازهای اساسی کودک و هم ردیف تغذیه، تعویض پوشک، بهداشت و مراقبتهای شخصی اوست.

والدین به راحتی می توانند به فرزند خود سخنوری بیاموزند و این قدرت را در کودک تقویت کند، گفتگوی مستقیم با کودک و برقراری ارتباط چشمی در کیفیت ارتباط موثر است.

چند راهکار برای آموزش رابطه گفتاری داریم:

1. در همه حالاتی که با کودک در ارتباطید با او صحبت کنید. زمان غذا دادن، بازی کردن و حتی حمام کردن.
2. وقتی کودک صدایی از خود در می آورد و یا با بدنش حرکتی انجام می دهد، حتی عکس العمل مناسب انجام دهید.
3. قصه گویی یکی از روش هایی است که می توان با نشان دادن تصاویر کتاب و بیان داستان، واکنش های نوزاد را دید. گوش دادن و عکس العمل نشان دادن هم خود یک مورد آموزشی است.
4. می توان در حین خواندن داستان و یا فعالیتهای روزانه، از کودک سؤال پرسید طبیعتاً پاسخ درستی از کودک دریافت نمی کنیم اما همان تلاش برای لبخند زدن، تولید اصوات نامفهوم یا تکان دادن دست و پا، قابل تقدیر است.
5. این آموزش ها، مراحل رشد سالم یک نوزاد را نشان می دهد و چنانچه در سه ماهگی، واکنشی نسبت به فعالیت های والدین نداشته، و یا علاقه ای به برقراری ارتباط ندارد، بیانگر وجود مشکل است.